O Mamma Mia!

Niektóre filmy działają równie skutecznie jak najlepsze antydepresanty. I nie trzeba przed ich obejrzeniem kontaktować się z lekarzem, ani farmaceutą.

Sobota, godz. 21. Klasyczny impas na ringu wyboru filmu na wieczór. W jednym narożniku napakowany mięśniami odmóżdżacz. W drugim eteryczny dramat psychologiczny.

Nagle z telewizora dobiega: „Money, money, money / must be funny / in a rich men’s world…”. “Co to?” pyta mój Mężczyzna. “Jak to co? Mamma Mia. Nigdy tego nie widziałeś? Niemożliwe!”

No i kompromis sam się znalazł. A nas wciąga gorący klimat rozśpiewanej i roztańczonej greckiej wyspy. Nogi same podskakują kiedy Meryl Streep brawurowo wykonuje „Mamma Mia! (Here I Go Again)” czy „Super Trouper”. Łzy cisną się do oczu (choć udaję z całych sił, że wcale nie) przy „Winner Takes It All” z Piersem Brosmanem. I nieważne, że ex-Bond za grosz nie potrafi śpiewać. A przy zbiorowym „Gimme! Gimme! Gimme! (A Man After Midnight)” fałszujemy razem na cały głos.

Po weselnym happy-endzie spoglądamy na siebie z uśmiechem. Przekonani, że i my będziemy żyć długo i szczęśliwie. Nawet jeśli to przeświadczenie ma trwać jeden wieczór. I tak warto.

Apteczka pierwszej pomocy filmowych antydepresantów często się przydaje. Ja na pewno będę ją co jakiś czas uzupełniać. „Mamma Mia!” to dopiero początek.

A co by się znalazło w Twojej?